The evaluation of Nasocomial Infections and Antibiotic Resistance in Anesthesia Intensive Care Unit for Five Years
1Department of Anesthesiology and Reanimation, Erciyes University, Faculty of Medicine, Kayseri,Turkey
2Department of Infectious Disease, Erciyes University, Faculty of Medicine, Kayseri,Turkey
J Clin Pract Res 2011; 33(1): 7-16
Full Text PDF (Turkish)

Abstract

Purpose: Nasocomial infections are an important cause of mortality and morbidity in intensive care units. The study was performed to determine the nasocomial infection rate, infection dissosiation to systems, responsible agents and antibiotic sensitivity in Anesthesia Intensive Care Unit of our hospital.
Materials and Methods: 247 patients of total 1374 patients were evaluated, retrospectively, in Anesthesia ICU between January 2004-December 2008.
Results: The nasocomial infection rate of Anesthesia Intensive Care Unit was %17,9. Nasocomial pnomonia was the most common infection with %41. The most common isolated microorganisms were Acinetobacter Baumanii, Pseudomanas Aeroginosa, Escherichia Coli, Staphylococcus Aureus, Coagulase negative staphylococcus and Klebsiella Pnomonia - Carbapenem resistance A. Baumanii and gram negative microorganism antibiotic resistance were significantly increased.
Conclusion: Rational use of antibiotics and paying attention to infection control rules are important factors for nasocomial infections caused by resistance microorganisms in ICU.


Anestezi Yoğun Bakım Ünitesinde Beş Yıl içerisinde Gelişen Nozokomiyal Enfeksiyonlar ve Antibiyotik Direncinin Değerlendirilmesi
1Department of Anesthesiology and Reanimation, Erciyes University, Faculty of Medicine, Kayseri,Turkey
2Department of Infectious Disease, Erciyes University, Faculty of Medicine, Kayseri,Turkey
Journal of Clinical Practice and Research 2011; 1(33): 7-16

Amaç: Nozokomiyal enfeksiyonlar (NE) yoğun bakım ünitesinde yatan hastalarda önemli morbidite ve mortalite nedenidir. Bu çalışma Üniversitemiz Anestezi Yoğun Bakım Ünitesinde (AYBÜ) gelişen nozokomiyal enfeksiyon hızını, enfeksiyonun sistemlere göre dağılımını, etken mikroorganizmaları ve bunların antibiyotiklere direncinin belirlenmesi amacıyla yapıldı.
Gereç ve Yöntemler: Çalışmada Ocak 2004-Aralık 2008 tarihleri arasında AYBÜ’sinde yatan 16 yaş ve üzeri hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Hasta verilerine Enfeksiyon Kontrol Kurulu’nun sürveyans verilerinden ulaşıldı. Bu verilerden AYBÜ’sindeki yıllara göre NE hızı, NE’nin sistemlere göre dağılımı, invaziv alet ilişkili enfeksiyon hızı, enfeksiyon etkenleri ve bu etkenlerin antibiyotik direnci belirlendi.
Bulgular: Çalışma Ocak 2004-Aralık 2008 tarihleri arasında AYBÜ’sinde 1374 hasta takip edildi. Bu hastaların 247 (%18)’sinde nozokomiyal enfeksiyon gelişti. AYBÜ’sinde nozokomiyal enfeksiyon hızı 58/1000 hasta günü olarak belirlendi; nozokomiyal pnomoni en sık görülen (%41) nozokomiyal enfeksiyon idi. En sık izole edilen mikroorganizmalar Acinetobacter baumannii, Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli, Staphylococcus aureus ve Klebsiella pneumoniae idi. Gram negatif bakterilerdeki antibiyotik direncinin yıllar içerisinde artışı; özellikle
A. baumannii’deki karbapenem direncindeki artış dikkati çekiciydi.
Sonuç: YBÜ’lerinde dirençli mikroorganizmalarla gelişen nozokomiyal enfeksiyonların önlenmesinde akılcı antibiyotik kullanımı ve enfeksiyon kontrol önlemlerine uyum önemlidir.