Purpose: Assertiveness is defined as the feelings and thoughts of a person being expressed without anxiety and fear. This research is a descriptive study in order to determine the assertiveness levels of nurses and factors, which may influence assertiveness.
Materials and Methods: The study group of thîs research included 465 nurses working at Erciyes University Gevher Nesibe Medical School Hospital, Dr. Vedat Ali Özkan State Hospital, Kayseri state SSK Hospital and Güneş Private Hospital."Nurse Personality Form" and "Assertiveness Scale for Nurses" were used as data collecting means. "Assertiveness Scale for Nurses" was developed by Besti Üstün and its validity and confidence are approved. Single varient analysis and Scheffe test were used to assess the data.
Results: According to the results of the current research, the assertiveness scores of nurses ranged between 197 and 346.. The factors which may influence the assertiveness levels included main school which the nurse graduated, parental education status, father's job, number of family members, family attitude, age, education status of the husbands of the nurses, reasons for choosing a tiring profession, current duty time, weekly working hours, place of employement and participating in professional activities.
İt was determined that the parameters including the unit she works at, patient number in her care day and night, shift working and number of the weekly shift, where her family lives, family type, responsibility in family, mother's job, husbands' job, job that they preferred, marital status, tasks in the unit does not effect assertiveness levels.
Conclusion: Analytic research of the relationship between organized structure and the audacity levels of the nurses revealed that the development of assertiveness is both provided during the education and the working periods of nurses.

Amaç: Atılganlık, bireyin duygu ve düşüncelerini anksiyete, korku yaşamadan açıkça ifade edebilmesi olarak tanımlanmaktadır. Bu araştırma, hemşirelerin atılganlık düzeylerini ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Araştırmanın evrenini Erciyes Üniversitesi Gevher Nesibe Tıp Fakültesi Hastanesi, Dr. Ali Özkan Devlet Hastanesi, Kayseri SSK Hastanesi ve Özel Güneş Hastanesi'nde çalışan 465 hemşire oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak “Hemşire Kişisel Bilgi Formu” ve “Hemşireler İçin Atılganlık Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde, tek yönlü varyans analizi ve Scheffe testi kullanılmıştır.
Bulgular: Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre, hemşirelerin atılganlık ölçeği puanlarının en düşük 197, en yüksek 346 olduğu bulunmuştur. Hemşirelerin atılganlık düzeylerini; mezun olduğu okul, anne-baba eğitimi, babanın mesleği, yetiştiği ailedeki kişi sayısı, aile tutumları, yaşı, evli hemşirelerin eşlerinin eğitimi, mesleği tercih etme nedenleri, hizmet yılı, şu andaki görev süresi, haftalık çalışma saati, çalıştığı hastane ve meslekle ilgili etkinliklere katılma durumlarının etkilediği bulunmuştur.
Hemşirelerin çalıştığı servis, gece ve gündüz bakım verilen hasta sayısı, nöbet tutma ve haftalık nöbet gün sayısı, yetiştiği ailenin oturduğu yer, aile tipi, ailedeki sorumluluk alma durumu, annelerinin mesleği, evli olanların eşlerinin mesleği, tercih ettikleri meslek, medeni durumları atılganlık düzeylerini etkilemediği görülmüştür.
Sonuç: Hemşirelerin atılganlık düzeylerin örgütsel yapının etkisini ortaya koyan analitik araştırma planlanması,atılgan davranışın eğitimle geliştirilebilen bir davranış olması nedeniyle hemşirelere, gerek eğitimleri gerekse iş yerinde atılganlık eğitimlerinin etkin bir şekilde verilmesi sağlanarak bu davranışın geliştirilmesi önerilebilir.