2Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi AD, Kayseri
3Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Medikal Onkoloji AD, Kayseri
Abstract
Purpose: The object of the present study is to detect the p53 tumor supressor gene and proliferating cell nuclear antigen (PCNA), c-erbB-2, bcl-2, FVIII related antigen (FVIIIRA) expression in breast carcinoma by immunohistochemistry, and the correlation with prognostic parameters.
Materials and Methods: A total of 55 cases with primary breast carcinoma were studied and classified histopathologically using modified Bloom and Richardson. Paraffin sections were stained by using monoclonal antibody p53 protein, PCNA, c-erbB-2, bcl-2, FVIIIRA.
Results: Of the 55 cases, 23 (41.81%) were p53 positive and 41 (74.54 %) were PCNA positive. The mean PCNA labelling index (PCNA LI +/- SD) was 58.21+/-25.12. Maximum p53 and PCNA positivity was observed in grade III tumors (52.43% and 85.45%). The mean PCNA LI +/- SD was also highest in grade III carcinomas (62.67+/- 12.85). No significant correlation was found between p53, PCNA, bcl-2, FVIIIRA and c-erbB-2 status with morphological type, tumor size, estrogen and progesterone hormone receptor status except that multivariate and chi- square tests showed C-erB-2 positive correlation with tumor histological grade (p= 0.024 p<0.05) and final grade (p= 0.035 p<0.05), and bcl-2 positive correlation with tumor final grade (p=0.044, p<0.05). Angiogenesis was assessed by performing FVIIIRA, immunostaining and microvessel count (MVC) per mm2. The MVC was not found to be correlated with any of the other prognostic parameters.
Conclusion: Our results suggest that PCNA and p53 protein expression are markers of poor differentiation in breast cancer.
2Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Radyasyon Onkolojisi AD, Kayseri
3Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Medikal Onkoloji AD, Kayseri
Amaç: Bu çalışmanın amacı; invaziv meme karsinomlarında; p53 tümör baskılayıcı gen, proliferation cell nuclear antigen (PCNA), c-erbB-2, bcl-2, FVIII'in immunohistokimyasal (IHK) olarak belirlenmesi ve sonuçların diğer prognostik belirleyiciler ile karşılaştırılarak değerlendirilmesidir.
Gereç ve Yöntem: Primer meme karsinomu olan 55 olgu çalışmaya alındı ve histopatolojik olarak modifiye Bloom ve Richardson kriterlerine göre sınıflandırıldı. Parafin kesitler monoklonal antikorlar, p53 protein, PCNA, c- erbB-2, bcl-2, FVIII ile İHK olarak boyandı.
Bulgular: Olgularımızın 23'ü (%41,8) p53 pozitif ve 41'i (%74.54) PCNA pozitif boyandı. Ortalama PCNA boyanma indeksi (PCNA LI +/- SD) 58.21+/-25.12 olarak bulundu. IHK olarak p53 ve PCNA pozitifliği en yoğun, evre III tümörlerde (%52.43 ve %85.45) izlendi. Aynı zamanda ortalama PCNA LI evre III karsinomlarda en yüksek düzeyde saptandı (62.67+/-12.85). C-erbB-2 pozitifliği ile tümörün histolojik evresi (p= 0.024 p<0.05) ile sonuç evresi (p= 0.035 p<0.05 arasında ve bcl-2 pozitifliği ile tümörün sonuç evresi (p= 0.044 p<0.05) arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki bulundu (p<0.05). Anjiyogenezis, FVIII ilişkili antijen ile çalışıldı, IHK olarak boyanan kesitlerde mm2 başına düşen damar yoğunluğu; mikro damar sayısı (MDS) saptandı. MDS ile diğer prognostik faktörler arasında ilişki bulunamadı.
Sonuç: Çalışmamız PCNA ve p53 immunreaktivitesinin, yüksek evreli invaziv duktal karsinom olgularının belirlenmesinde önemi olabileceğini düşündürmektedir.