Abstract
Objective: The aim of this study was to compare the effects of an intraoperative infusion of remifentanil and dexmedetomidine on controlled hypotension and recovery time in patients scheduled for tympanoplasty.
Materials and Methods: In this prospective, randomised, double- blind study, 70 ASA I-II patients aged 18-65 years who underwent tympanoplasty were included. Ten minutes before the induction of anaesthesia, 1 μg/kg remifentanil or 1 μg/kg dexmedetomidine in 100 ml normal saline were administered to patients (Group R (n=35) and Group D (n=35), respectively). Throughout surgery, 0.25-1 μg/kg/dk remifentanil and 0.4-1 μg/kg/h dexmedetomidine infusion were applied to the two groups, respectively. Drug doses were titrated to maintain
mean arterial pressure at 60±5 mmHg.
Results: While the mean arterial pressure was lower in Group R compared with Group D at induction, and after 10, 20, 30 and 60 min of surgery, it was higher in Group R compared with Group D 5 min after extubation. The number of patients who received additional hypotensive drugs was higher in Group D [Group D=16 (45.7%) and Group R=6 (17.1%)]. Recovery times were similar in both groups.
Conclusion: Infusion of remifentanil, at the doses used in this study, was more effective than dexmedetomidine in achieving controlled hypotension.
Amaç: Bu çalışmada timpanoplasti olgularında deksmedetomidin ve remifentanilin kontrollü hipotansiyona ve derlenme süresine etkilerini karşılaştırmayı amaçladık.
Gereç ve Yöntemler: Çalışma timpanoplasti planlanan 18-65 yaş arası, ASA I-II, 70 hastada prospektif, randomize, çift kör olarak yapıldı. Hastalar rastgele iki gruba ayrıldı. İndüksiyondan 10 dk önce Grup R (n=35) için 1 μg/kg remifentanil, Grup D (n=35) için 1 μg/kg deksmedetomidin 100 ml serum fizyolojik içinde olacak şekilde yükleme dozları uygulandı; 0,25-1 μg/kg/dk remifentanil ve 0,4-1 μg/kg/sa deksmedetomidin infüzyonu ile idame yapıldı. İlaç dozları ortalama arter basıncı 60±5 mmHg olacak şekilde ayarlandı.
Bulgular: Ortalama arter basıncı Grup R′de indüksiyonda, 10, 20, 30 ve 60. dakikada Grup D’ den daha düşük, ekstübasyondan sonraki 5. dakikada daha yüksekti. Ek hipotansif ilaç ihtiyacı Grup D’de anlamlı olarak yüksekti [Grup D=16 (%45,7) ve Grup R=6 (%17,1)]. Derlenme süresi açısından iki grup arasında fark yoktu.
Sonuç: Bu çalışmada uygulanan remifentanil dozları deksmedetomidin ile karşılaştırıldığında kontrollü hipotansiyonda daha etkili bulunmuştur.