Oxidant/Antioxidant Parameters And Their Relationship with Behcet's Disease
1Erciyes University Medical Faculty Department of Biochemistry, Kayseri,Turkey
2Erciyes University Medical Faculty Department of Ophthalmology, Kayseri, Turkey
3Erciyes University Medical Faculty, Department of Internal Medicine, Kayseri, Turkey
J Clin Pract Res 2007; 29(5): 363-368
Full Text PDF

Abstract

Purpose: Behcet's Disease is a chronic inflammatory disorder of unknown aetiology. It has been postulated that an imbalance of the oxidant and antioxidant systems related to the disease are important in its pathogenesis. We aimed, for the first time, to evaluate the xanthine oxidase, paraoxonase1 activities and thiol levels altogether in patients with Behcet's disease in the active stage of disease.

Materials and Methods: Serum xanthine oxidase, paraoxonase1 activities and thiol levels were measured spectrophotometrically in 14 patients with Behcet's disease and in 15 healthy subjects who constituted the control group.

Results: The serum xanthine oxidase activity was statistically significant and higher in the patient group than controls, paraoxonase1 activity and thiol levels were found to be lower in the Behcet's disease group than the control group.

Conclusion: Increase in reactive oxygen species in the active stage of the disease in Behcet's disease may results in a pro-oxidation environment which in turn results in increased xanthine oxidase activity and decrease in paraoxonase1 activity and thiol levels.


Oksidan/Antioksidan Parametrelerin Behçet Hastalığı İle İlişkisi
1Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyokimya Anabilim Dalı, Kayseri,Türkiye
2Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Oftalmoloji Anabilim Dalı, Kayseri, Türkiye
3Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Dahiliye Anabilim Dalı, Kayseri, Türkiye
Journal of Clinical Practice and Research 2007; 5(29): 363-368

Amaç: Behçet hastalığı, etyolojisi bilinmeyen kronik enflamatuar bir hastalıktır. Hastalığın patogenezinde, oksidan ve antioksidan sistemler arasındaki dengesizliğin önemli bir faktör olduğu varsayılmaktadır. Behçetli hastalarda ilk defa, ksantin oksidaz, paraoksonaz1 aktivitelerini ve tiyol seviyelerini birlikte değerlendirmeyi amaçladık.

Gereç ve Yöntemler: Hastalığın aktif döneminde bulunan 14 Behçet hastasında ve 15 sağlıklı kişiden oluşan kontrol grubunda, serum ksantin oksidaz, paraoksanaz1 aktiviteleri ve tiyol seviyeleri spektrofotometrik yöntemlerle ölçüldü.

Bulgular: Serum ksantin oksidaz aktivitesi hasta grubunda, kontrol grubuna göre daha istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu. Bununla brilikte paraoksonaz1 aktivitesi hasta grubunda, kontrol grubuna göre daha düşük bulundu. Ek olarak tiyol seviyeleri hasta grubunda, kontrol grubuna göre daha düşük bulundu. Ayrıca, serum tiyol düzeyleri, ksantin oksidaz aktivitesi ile negatif, paraoksonaz1 aktivitesi ile pozitif korele bulundu.
Sonuç: Behçet hastalığının aktif dönemde reaktif oksijen türlerindeki artış,ksantin oksidaz aktivitesinde artma,paraoksonaz1 aktivitesi ile tiyol düzeylerinde azalma ile sonuçlanan prooksidan şartların oluşmasına neden olabilir.Bu sonuçlara dayanarak,ksantin oksidaz aktivitesini inhibe eden ve paraoksonaz1 aktivitesini yükselten antioksidan ajanlarla yapılacak effektif bir antioksidan terapi,Behçet hastalarında tedavi seçeneği olabilir.