Purpose: The present study was performed to determine the burnout levels and the factors related with this situation of health care managers in Kayseri City.
Materials and Methods: Between April and May 2005, 119 care managers who were employed in health facilities of health ministry and Erciyes University were recruited in this study. Data collection was performed with Maslach burn out scale and an interview form with information on their working environment. One-way analysis of variance (ANOVA), Kruskal Wallis H tests and the significance test of the difference between two means in independent groups were used in data analysis.
Results: We found that managers with commensurate authority and responsibility those who like both their jobs and job environment experienced more lower burnout and were more sensitive to their professions and jobs. It was determined that managers who were medical doctors were experiencing more burn out than other managers who were not medical doctors.
Conclusion: Burnout levels of those health care managers, who are single, medical doctors with post graduate education, who are not satisfied with their jobs, and those who do not have authorization commensurate with their professions, are higher. Age, sex and weekly working hours did not affect their burnout levels.

Amaç: Bu çalışma Kayseri ilindeki sağlık yöneticilerinin tükenmişlik düzeylerini ve bu durumu etkileyen sosyal-demografik faktörleri belirlemek için yapılmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Sunulan çalışmaya 2005 yılının Nisan ve Mayıs ayları arasında Sağlık Bakanlığı'na bağlı sağlık kuruluşlarında ve Üniversite Hastanelerinde çalışan 119 sağlık yöneticisi alındı. Verilerin toplanması Maslach Tükenmişlik Ölçeği ve yöneticilerin çalışma ortamları hakkında bilgiler içeren anket formları ile yapıldı. Veri analizinde, bağımsız gruplarda iki ortalama arasındaki farkın önemlilik testi ve tek yönlü varyans analizi/Kruskal Wallis H testi kullanıldı.
Bulgular: Yetki ve sorumluluk denkliği içinde çalışan, iş ortamını ve mesleğini seven yöneticilerin daha düşük düzeyde duygusal tükenmişlik yaşadıkları, mesleğine ve işine karşı daha duyarlı oldukları saptandı. Hekim kökenli yöneticilerin, hekim dışı mesleklere mensup yöneticilerden daha fazla duygusal tükenmişlik yaşadıkları belirlendi.
Sonuç: Bekar, lisansüstü düzeyinde eğitim almış, hekim kökenli, iş ortamını ve mesleğini sevmeyen, yetki ve sorumluluk denkliği içinde çalışmayan sağlık yöneticilerinin tükenme düzeyi daha yüksektir. Yaş, cinsiyet, haftalık çalışma süresi yöneticilerin tükenme düzeyini etkilememektedir.