Objective[|]The aim of this study was to evaluate whether cortical scars can be detected using the summed images of 99mTechnetium-mercaptoacetyltriglycine (99mTc-MAG3) renal dynamic scans, and to compare the results with 99mTechnetium-dimercaptosuccinic acid (99mTc-DMSA) scans.[¤]Materials and Methods[|]We evaluated a total of 135 renal units from 68 patients (12 boys and 56 girls, with a mean age of 9 years old; range 3-16 years old) who had 99mTc-MAG-3 and 99mTc-DMSA scintigraphy within a period of two weeks. Differential renal function (DRF) values and parenchymal function parameters obtained from the two studies were compared with semiquantitative scoring and grading systems.[¤]Results[|]The correlation between 99mTc-MAG-3 and 99mTc- DMSA cortical scintigraphy, according to the semiquantitative scoring and grading systems, was perfect (rk tau-b=0.833). The sensitivity, specificity, and accuracy of 99mTc-MAG-3 scintigraphy were 92.6%, 96.8%, and 95.5%, respectively. There was no significant difference between two methods in detecting renal scars (p>0.05).[¤]Conclusion[|]Most parenchymal lesions detected on 99mTc- DMSA scans were also identified on 99mTc-MAG-3 parenchymal scans. By lowering the radiation exposure, 99m-Tc MAG-3 scintigraphy can provide simultaneous information on renal perfusion, concentration, drainage, parencymal functions, and DRF without the need for additional imaging methods. The reliability of renal parenchyma evaluation was increased by using scoring and grading systems to compare the two methods.[¤]

Amaç[|]Bu çalışmada amaç, Teknesyum-99m Merkaptoasetiltriglisin (Tc-99m MAG3) renal dinamik sintigrafinin toplanmış görüntüleri kullanılarak kortikal skarların tespit edilip edilemeyeceğini değerlendirmek ve sonuçların Tc-99m Dimerkaptosüksinik asit (Tc-99m DMSA) sintigrafisi ile karşılaştırılmasıdır.[¤]Gereç ve Yöntem[|]Tc-99m MAG3 ve Tc-99m DMSA sintigrafileri iki hafta içinde yapılmış 68 hastanın toplam 135 böbrek ünitesi (12 erkek ve 56 kız, ortalama yaş 9, yaş aralığı 3-16) değerlendirmeye alındı. Her iki çalışmadan elde edilen parankimal fonksiyon parametreleri semikantitatif skorlama ve gradeleme sistemleri ile karşılaştırıldı. Ayrıca her iki metodla hesaplanan diferansiyel renal fonksiyon (DRF) değerleri arasındaki ilişki değerlendirildi.[¤]Bulgular[|]Semikantitatif skorlama ve gradeleme sistemlerine gore, Tc-99m MAG3 ve Tc-99m DMSA kortikal sintigrafileri arasındaki uyum mükemmeldi (rk tau b=0,833). Tc-99m MAG3 sintigrafisinin sensitivite, spesifite ve doğruluğu sırasıyla %92,6, %96,8 ve %95,5 idi. Renal skarları belirleme açısından iki metod arasında anlamlı bir farklılık yoktu (p>0,05).[¤]Sonuç[|]Tc-99m DMSA sintigrafisinde belirlenen parankimal lezyonların çoğu Tc-99m MAG3 sintigrafisinde de gösterildi. Düşük radyasyon maruziyeti ile Tc-99m MAG3 sintigrafisi böbreğin perfüzyonu, konsantrasyonu, temizlenmesi, parankimal fonksiyonları ve DRF hakkında, ek bir görüntüleme metoduna gerek kalmaksızın benzer bilgiler sağlayabilir. İki metodun karşılaştırılmasında skorlama ve gradeleme sistemleri kullanılarak parankimal değerlendirmenin güvenilirliği artırılmıştır.[¤]