2Specialist, M.D. The Ministry of Health of Turkey
Abstract
Purpose: The aim was to get some adopt on Family Medicine Legislation of primary care health workers working in a district where this legislation has not been yet started.
Materials and Methods: This descriptive study was conducted in 2006, in all of the primary care centers in one district of a city. The propositions on three basic areas, which are planning, organization and financing of health services considering the Family Medicine Legislation were evaluated. The answers to the propositions were scored, and the highest scores indicate that the Family Medicine Legislation is supported by the primary health care workers.
Results: The mean scores of the doctors on organization, financing and utilization of health services were 44.9±16.1, 34.1±17.5 and 57.0±20.1, respectively. The mean scores of nurses/midwives on the same areas were 41.8±12.9, 26.5±16.3 and 54.1±15.9, respectively. Health services financing area scores of the doctors were significantly higher than the other health workers (p<0,001). The mean scores of the doctors and the nurses on propositions apparently different and similar in two legislations were significantly different for doctors and nurses (p<0,001).
Conclusion: The mean scores on propositions which agreed on the Family Medicine Legislation practice were low. This result may show that the health workers have not adopted the principles of this legislation yet.
2Specialist, M.D. The Ministry of Health of Turkey
Amaç: Aile hekimliği uygulamasına geçilmemiş bir ilde birinci basamakta çalışan sağlık personelinin Aile Hekimliği uygulaması mevzuatında yer alan bazı konuları ne ölçüde benimsediklerinin öğrenilmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı nitelikteki araştırma, 2006 yılında bir Sağlık Grup Başkanlığı'na bağlı birinci basamak sağlık kuruluşlarında yapılmıştır. Aile Hekimliği uygulamalarındaki yasa ve yönetmelikleri dikkate alarak hazırlanan önermeler, sağlık hizmetlerinin yürütülmesi, finansmanı ve örgütlenmesi ile ilgili üç alanda değerlendirilmiştir. Yüksek puanlar Aile Hekimliği yasa ve yönetmeliklerinde belirtilen fikirlerin daha fazla benimsenmesi olarak tanımlanmıştır.
Bulgular: Araştırmaya katılan hekimlerin ortalama puanları, sağlık hizmetlerinin örgütlenmesi alanında 44,9±16,1, finansman alanında 34,1±17,5 ve sağlık hizmetlerinin yürütülmesi alanında ise 57,0±20,1 iken hemşire, ebe ve sağlık memurlarından oluşan grup sırasıyla 41,8±12,9, 26,5±16,3 ve 54,1±15,9 puan almışlardır. Sağlık hizmetleri finansmanı alanında, gruplar arasındaki farklılık istatistiksel olarak anlamlıdır (p<0,001). Araştırmaya katılan hekimlerin ve diğerlerinin sosyalleştirme ve aile hekimliği mevzuatlarında benzer ve farklı şekilde bulunan önermelerden aldıkları puan ortalaması istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0,001).
Sonuç: Çalışmada yer alan birinci basamakta sağlık hizmeti sunan personelin aile hekimliği uygulamasını destekleyen yanıtlardan aldıkları puan ortalamalarının düşük oluşu bu uygulamaları tam olarak benimsemediklerini düşündürmektedir.