Purpose: It was aimed to define and assess the epidemiological properties of burn injuries in pediatric age and to review the protective measures in this study.
Materials and Methods: All patients were divided into three groups according to their age: newborn (0-2 years), pre-school age (3-6 years) and (7-15 years) preadolescence groups. The patients were analyzed in terms of age, gender, burn agent, burn size, climate distribution of injury, transport conditions, treatment modalities and mortality rates.
Results: Hot liquid burns are more common in the newborn and pre-school age groups. However, in the preadolescent group, fire burns are the most common burn agent also with electrical burns (19.3%), being an important factor in this group of age. It was determined that fire burns had higher mortality rates (12.1%) and hot fluid mortality (6.7%) was mostly caused by milk, skim-milk cheese, sauce and pectin.
Conclusion: Almost all burn injuries of pediatric age group can be avoided by simple preventions. Society education is the most important step for this purpose. Burn injury occurrence and risks can be represented with audio-visual means of communication. Thereby, attention should be paid to importance of burn injuries and prevention methods.

Amaç: Çalışmada, çocuk yaş grubu yanık travmalı hastaların epidemiyolojik özelliklerini tanımlamak, değerlendirilmek ve bu hastalarda travmayı önlemeye yönelik koruyucu önlemleri gözden geçirmek amaçlandı.
Gereç ve Yöntemler: Çalışmada Ocak 1996 ile Mayıs 2007 arasında Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Yanık Ünitesi’nde tedavi gören 0-15 yaş arası hastalar; (0-2 yaş) yeni doğan ve bebek, (3-6 yaş) okul öncesi çağı, (7-15 yaş) geç dönem çocuk yaş grubu olmak üzere gruplara ayrıldı. Hastalar yaş, cinsiyet, yanık etkeni, yanık büyüklüğü, travmanın mevsimsel dağılımı, transport şartları, tedavisi ve fatalite hızı bakımından araştırıldı.
Bulgular: Yataklı tedavi görmüş 762 çocuk hastanın; 346’sı 0-2 yaş grubunda, 292’si 3-6 yaş grubunda ve 124’ü 7-15 yaş arasındaydı. İlk iki grupta sıcak sıvılar ile yaralanmanın daha sık olduğu belirlendi. Geç çocukluk döneminde ise alev yanığı en sık etkendi; elektrik yanığının da (%19,3) önemli bir yanık etkeni olduğu bulundu. Alev yanıklarının mortalitesinin daha yüksek (%12,1) olduğu sıcak sıvılar ile hayatını kaybedenlerin (%6,7) önemli kısmının sıcak süt, çökelek suyu, salça ve pekmez ile yaralandığı tespit edildi.
Sonuç: Çocuk yaş grubu yanık travmalarının hemen hepsi basit koruma ve önleme programları ile engellenebilir. Bu konuda en önemli basamak toplumsal eğitimdir. Okul çağı öncesi çocuklara ve ebeveynlere radyo ve televizyon kullanılarak yanık kazalarının oluşum şekli ve riskli durumlar anlatılabilir. Böylece yanık travmasının önemine ve önleme yöntemlerine dikkat çekilebilir.