Purpose: To compare the imaging findings in magnetic resonance cholangiopancreatography (MRCP) and percutaneous transhepatic cholangiography (PTC) to assess biliary system in patients with obstructive jaundice.
Materials and Methods: The study included 36 patients (23 males and 13 females; mean age, 58.5 years; range, 18-80 years). Prior to PTC, T1 and T2 weighted TSE and TSE MRCP images were obtained in all cases. The findings were statistically analyzed with reference to PTC images as the gold standard.
Results: There was a high correlation between PTC and MRCP with respect to the presence of dilatation (κ = +1.0) and obstruction (κ = +0.842). Spearman correlation coefficients in determining the etiology, level and characterization (partial to complete and benign to malignant) of obstruction were fairly good (> 0.722). When compared to PTC, the accuracy rates of MRCP in detecting dilatation and the presence and the level of obstruction were 100 %, 96.9 %, and 94.4 %, respectively. In discriminating partial from complete obstruction, the accuracy rate was found to be 80.56 %. The sensitivity, specificity and accuracy rates of MRCP in discriminating between benign or malignant obstruction were 100 %, 88.9 %, 97.2 % respectively. The sensitivity of MRCP in the diagnosis of stones (n=5) was relatively lower (40 %), with 100 % specificity and 91.6 % accuracy. In MRCP strictures were detected with a sensitivity of 90.3 %, specifity of 71.4 % and 91.6 % accuracy.
Conclusion: There is a high correlation rate between PTC and MRCP with respect to various radiologic findings in obstructive jaundice. Since the MRCP possesses a number of advantages, it may be used as an alternative to PTC in obstructive jaundice.

Amaç: Bu çalışmada, tıkanma sarılığı olan olgularda safra kanallarının değerlendirilmesinde manyetik rezonans kolanjiyopankreatografi (MRKP) bulguları ile perkütan transhepatik kolanjiyografi (PTK) bulguları karşılaştırıldı.
Gereç ve Yöntem: Yaşları 18-80 arasında olan (ortalama 58,5) 13'ü kadın 23'ü erkek 36 olgu ile çalışıldı. Olgulara T1 ve T2 ağırlıklı TSE MR görüntüleme ve TSE MRKP daha sonra da PTK işlemi yapıldı. PTK görüntüleri altın standart kabul edilerek bulgular istatistiksel analize tabi tutuldu.
Bulgular: Her iki yöntemin genişlemenin (κ = +1.0) ve tıkanıklığın varlığına (κ = +0.842), tıkanıklığın düzeyine (Spearman katsayısı = 0.978), tıkanıklığın kısmi veya tam olusuna (Spearman katsayısı = 0.772), iyi ya da kötü huylu olusuna (κ = +0.923) ve tıkanıklığın nedeninin saptanmasına (Spearman katsayısı = 0.772) yönelik uyumu yüksekti. PTK ile kıyaslandığında MRKP'nin doğruluk oranları genişlemenin varlığının saptanmasında % 100, tıkanıklığın varlığının saptanmasında % 96,9, tıkanıklığın düzeyinin saptanmasında % 94,4 ve tıkanıklığın kısmi veya tam olusunun saptanmasında % 80,56 bulundu. MRKP'nin iyi/kötü huylu ayrımındaki duyarlılığı % 100, özgüllüğü % 88,9 ve doğruluğu % 97,2 idi. Tas tanısındaki duyarlılığı (n=5) göreceli olarak düşük (% 40), özgüllüğü % 100 ve doğruluğu % 91,6 olarak saptandı. Striktür tanısındaki duyarlılığı ise % 90,3, özgüllüğü % 71,4 ve doğruluğu % 91,6 olarak bulundu.
Sonuç: Tıkanma sarılığındaki değişik radyolojik bulgularda PTK ve MRKP arasında yüksek bir uyumluluk vardır. Avantajları nedeniyle PTK'ya alternatif bir görüntüleme yöntemi olduğunu düşündürmektedir.