Purpose: This study was planned to investigate whether pyrrolized-protein that occurred in oxidative conditions may be a marker for Behçet's disease suggesting that oxidative stress might play a role in its pathogenesis, and also examine the effect of N-acetylcysteine (NAC), known as a potent antioxidant, on pyrrolized-protein levels.
Materials and Methods: This study was performed on 40 Behçet's patients and 20 healthy volunteers. Treatment protocol for one-month was applied to Behçet's patients randomly subdivided into two groups NAC (2x600mg NAC/day) and placebo (2x600mg placebo/day). Pyrrolized-protein was measured in sera obtained from patient groups at the beginning and at the end of the study, and from controls once.
Results: When compared to controls, pyrrolized-protein, found to be higher in both patient groups before treatment, were not changed in Placebo group; but significantly decreased and also attained to control values in NAC group after one-month treatment.
Conclusion: Our results may suggest that enhanced production of ROS in Behçet's disease may lead to protein oxidation and pyrrolized-protein determination which may be used as an oxidative-stress "marker". In addition, the probability of NAC addition to the treatment protocols of several diseases related to oxidative stress, including Behçet's disease, may lead to new study areas.

Amaç: Bu çalışma, patogenezinde oksidatif stresin de rol oynadığı öne sürülen Behçet Hastalığı’nda, oksidatif şartlarda oluştuğu bilinen pirolize proteinin bir belirteç olup olmayacağını araştırmak ve ayrıca güçlü bir antioksidan olduğu bilinen N-asetilsistein (NAC)’in pirolize protein seviyeleri üzerine etkisini incelemek amacıyla yapıldı.
Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, 40 Behçet hastası ve 20 sağlıklı gönüllü (kontrol) alındı. NAC (2x600 mg/gün NAC) ve plasebo (2x600 mg/gün plasebo) olmak üzere rasgele 2 gruba ayrılan Behçet hastalarına bir aylık tedavi protokolü uygulandı. NAC ve plasebo gruplarından tedavi öncesi ve sonrası elde edilen serum örneklerinde ve kontrol grubunda spektrofotometrik olarak pirrolize protein düzeyleri ölçüldü.
Bulgular: Behçet hastalarında kontrolle karşılaştırıldığında tedavi öncesi yüksek bulunan pirrolize protein düzeylerinin; bir aylık tedavi sonucunda, plasebo grubunda değişmediği; buna karşılık NAC grubunda anlamlı şekilde azaldığı ve kontrol değerlerine ulaştığı belirlendi.
Sonuç: Bulgularımız, Behçet hastalığında aşırı süper oksit radikal üretiminin, protein oksidasyonuna neden olduğu ve pirrolize protein tayininin, oksidatif stresin gösterilmesinde bir belirteç olabileceğini destekler niteliktedir. Ayrıca, güçlü bir antioksidan olan NAC’ın, Behçet hastalığını da içeren oksidatif stresle ilişkili birçok hastalığın tedavi protokolüne eklenebilmesi olasılığı, yeni bir çalışma alanı oluşturabilir.