The Effect of Edaravone on Liver Damage in Controlled Experimental Non-Heart-Beating Donor Model
1Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, Kayseri, Türkiye
2Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dalı, Kayseri, Türkiye
J Clin Pract Res 2012; 34(3): 127-131 DOI: 10.5152/etd.2012.37
Full Text PDF (Turkish)

Abstract

Objective: The aim of this study is to investigate the effect of Edaravone on viability of hepatocytes in experimental controlled non-heart beating donor models of rats and additionaly to determine the usefullness of these grafts.
Materials and Methods: Forty Wistar-Albino male rats, 225- 290 grams in weight were randomly assigned to five different groups (sham, two control and two study groups). Cardiac arrest was performed by intracardiac KCl injection (0.2 mL). Livers were subjected to 30 minutes of warm ischemia and were washed out with 50 mL Euro Collins solution via a portal vein catheter after total hepatectomy. Liver grafts in the control groups and the study groups were perfused with Histidin- Tryptophan- Ketoglutarat solution including SF and edaravone (1 mg/kg), respectively. The perfusion was lasted for 30 or 60 min using a circulatory system. AST, ALT, IL-10, IL-6, TNF-α levels were measured in the perfusion fluids. The grafts were saved
under suitable conditions for histopathological assessment.
Results: It was found that the Edaravone Groups have lower levels of AST, ALT, IL-6, and TNF-α and have higher levels of IL-10, PCNA labeling index, and Bcl-2 staining index when compared to Control Groups.
Conclusion: Edaravone increases the viability of hepatocytes biochemically, morphologically in experimental controlled non-heart beating donor models of rats.


Deneysel Kontrollü Non-Heart Beating Donor Modelinde Edaravonun Karaciğer Hasarını Önleyici Etkisi
1Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Genel Cerrahi Anabilim Dalı, Kayseri, Türkiye
2Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dalı, Kayseri, Türkiye
Journal of Clinical Practice and Research 2012; 3(34): 127-131 DOI: 10.5152/etd.2012.37

Amaç: Sıçanlarda deneysel kontrollü kalp atımı olmayan (nonheart beating) donör modelinde, Edaravonun karaciğer hücre canlılığına etkisini ve kullanılabilirliliğini araştırmak amaçlandı.
Gereç ve Yöntemler: Ağırlığı 225-290 gram arasında olan, 40 adet Wistar-Albino erkek sıçanlar rastlantısal olarak 5 gruba (sham, iki kontrol ve iki çalışma grubu) ayrıldı. Kalp içine uygulanan KCl enjeksiyonu (0,2 mL) ile kalp durduruldu. Karaciğerler otuz dakika süreyle sıcak iskemiye maruz bırakıldı ve total hepatektomiden sonra portal ven kataterize edilerek 50 mL Euro Collins solüsyonu ile olarak yıkandı. Kontrol ve çalışma grubundaki karaciğerler, SF veya edaravon (1mg/kg) içeren Histidin- Triptofan- Ketoglutarat solüsyonu ile perfüze edildi. Perfüzyon bir sirkülatuar sistem kullanılarak 30 dakika veya 60 dakika sürdürüldü. AST, ALT, IL-6, IL-10, TNF-α ölçümleri perfüzyon sıvılarında yapıldı. Histokimyasal çalışmaları için de karaciğerler uygun koşullarda saklandı.
Bulgular: Edaravon verilen gruplarda, kontrol gruplarına göre AST, ALT, IL-6 ve TNF-α değerleri, daha düşük, IL-10 değerleri, PCNA işaretleme oranları ve Bcl-2 boyanma yüzdeleri ise daha yüksek bulundu.
Sonuç: Edaravon; deneysel kontrollü non-heart beating donör modelinde hepatosit canlılığını, biyokimyasal ve morfolojik açıdan artırmaktadır.