2Department of Nephrology, Erciyes University Medical Faculty, Kayseri, Turkey
3Department of Pediatrics, Erciyes University Medical Faculty, Kayseri, Turkey
4Department of General Surgery, Erciyes University Medical Faculty, Kayseri, Turkey
Abstract
Puropse: To evaluate the outcomes of patients who were underwent renal transplantation between 05.05.1994 and 14.06.2005 at Erciyes University Faculty of Medicine.
Materials and Methods: Survival rates were estimated by Kaplan-Meier test.
Results: A total of 65 patients who underwent chronic hemodialysis or continuous ambulatory peritoneal dialysis, and those who had no contra-indications for transplantation were performed renal transplantation. The donor sources were living donor in 39 patients and cadaveric kidney in 26 patients. Acute rejection was diagnosed and treated in 10 patients. Chronic rejection was diagnosed in 14 patients. Primer graft failure was developed in 4 patients. Complications due to surgical procedure developed in 14 patients. Infection complications were determined in 38 patients. Urinary tract infections were the most common form of infection. A total of 16 patients died of various causes. 35 patients who have functioned graft is followed. Patient survival rates were 89.2%, 69.1%, 65.4% for the first year, 5 years and 10 years of follow up period, respectively. Graft survival rates were 86.0%, 52.0 %, 37.3 % for the first year, 5 years and 10 years of follow up period, respectively.
Conclusion: In this study, in spite of the results of living donors are better than those of the cadaveric donors, number of the patients are not enough to claim such this result.
2Department of Nephrology, Erciyes University Medical Faculty, Kayseri, Turkey
3Department of Pediatrics, Erciyes University Medical Faculty, Kayseri, Turkey
4Department of General Surgery, Erciyes University Medical Faculty, Kayseri, Turkey
Amaç: Bu çalışmada Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde 05.05.1994 ile 14.06.2005 tarihleri arasında renal transplantasyon uygulanan olguların verilerinin sunulması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Sağkalım oranlarının hesaplanmasında Kaplan-Meier yöntemi kullanıldı.
Bulgular: Kronik HD veya SAPD tedavisi uygulanan olgulardan transplantasyon için kontrendikasyonu bulunmayan 65 olguya (ortalama yaş 30,0 ± 8,5 yıl) renal transplantasyon uygulandı. Donör kaynağı 39 (%60) olguda canlı, 26 (%40) olguda ise kadavraydı. 10 olguda akut rejeksiyon atağı tanısı konarak tedavi verildi. 14 hastada kronik rejeksiyon saptandı. Primer greft yetmezliği 4 hastada gelişti. 14 hastada cerrahi, 38 hastada enfeksiyöz komplikasyon gelişti. İdrar yolu enfeksiyonları en sık saptanan enfeksiyondu. Takipleri sırasında 16 olgu çeşitli nedenlere bağlı olarak kaybedildi. 35 hasta fonksiyone greft ile takip edilmektedir. Bir yıllık hasta sağkalımı %89,2; beş yıllık hasta sağkalımı %69,1; on yıllık hasta sağkalımı %65,4 olarak saptandı. Bir yıllık renal sağkalım %86,0; beş yıllık renal sağkalım %52,0; on yıllık renal sağkalım %37,3 olarak tespit edildi.
Sonuç: Çalışmamızda canlıdan yapılan nakillerde sonuçlar daha iyi olmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı ama hasta sayımız böylesi bir sonucu öne sürmek için henüz yeterli değildir.