Purpose: In this study, it was aimed to improve the hand washing behaviors of a group of secondary school students.
Materials and Methods: The study group comprised of 212 secondary school students (6th, 7th and 8th grades) in the catchment area of Yeşiltepe Health Care Center in November 2006. Onehundredand eightyfour students participated in this study (participation rate= 86.7%). The students were divided into “intervention” and “control” groups. A checklist including 10 steps was used to evaluate the hand washing behaviors of the students. “Before and after” assessment was applied for analyzing the success of the intervention. McNemar and chi square tests were used for data analysis.
Results: There was no statistically significant difference between the age, gender, having sibling, family type, education status of parents between intervention and control groups. Students in the intervention group did five out of 10 steps in the check list successfully compared to the students in the control group. There was no statistically significant difference between control and intervention groups in terms of hand washing steps before the training whereas the groups differed after the training.
Conclusion: The students' hand washing skills were increased. Skill-based training methods are recommended to be used for teaching.

Amaç: Bu araştırmada; programlı bir eğitim ile ilköğretim öğrencileri arasında “doğru” el yıkama davranışının artırılması amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Araştırma Kasım 2006 tarihinde Yeşiltepe Sağlık Ocağı bölgesinde bulunan bir ilköğretim okulunun 6., 7. ve 8. sınıflarında öğrenim gören 212 öğrenci arasında yapılmıştır. Müdahale tipindeki bu araştırmaya 184 öğrenci katılmıştır (katılma yüzdesi %86,7). Öğrenciler müdahale ve kontrol gruplarına ayrılmış ve müdahale yöntemi olarak “önce-sonra” eğitim yöntemi kullanılmıştır. Bu değerlendirmeler yapılırken 10 basamaklı “kontrol listeleri”nden yararlanılmıştır. Araştırmada kullanılan değişkenler arasındaki ilişki ki-kare ve McNemar testi ile değerlendirilmiştir.
Bulgular: Araştırma kapsamındaki müdahale ve kontrol grubundaki öğrenciler arasında yaş, cinsiyet, kardeşi olma durumu, aile tipi ve anne baba öğrenim durumları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı. El yıkama kontrol listesinin kullanıldığı eğitim sonucunda müdahale grubundaki öğrenciler el yıkama becerisinin 10 adımının 5'ini kontrol grubundaki öğrencilere göre daha yüksek sıklıkta doğru uyguladılar. Müdahaleden önce müdahale ve kontrol gruplarının bu basamakları doğru yapma sıklıkları arasında anlamlı bir farklılık yokken, müdahaleden sonra müdahale grubunun doğru yapma sıklığının kontrol grubuna göre daha yüksek olduğu ve bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu tespit edildi.
Sonuç: Öğrencilerin el yıkama becerilerinin verilen beceri eğitimiyle arttığı görülmektedir. El yıkama gibi davranışların öğrenilmesinde beceri eğitimlerinin yapılması gereklidir.